Indians' quality conept

ಭಾರತೀಯರ ಕ್ವಾಲಿಟಿ ಕಾನ್ಸೆಪ್ಟ್

ಇವತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಅಂಗಡಿಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ, ಅದೇ ಪ್ರತೀವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ತರಕಾರಿ ಹಾಗೂ ಇತರ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ತರೋಕೆ ಹೋದ ಹಾಗೆ. ಅಲ್ಲಿ ವಿಡಿಯೋ ಅಂಗಡಿಯೊಂದರ ಮುಂದೆ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ ಪೋಸ್ಟರ್ ಒಂದು ಕಂಡಿತು, ಅದು ಸೈಫ್ ಆಲಿ ಖಾನ್, ಅಕ್ಷಯ್ ಕುಮಾರ್, ಸುಸ್ಮಿತಾ ಸೇನ್ ಮುಂತಾದವರು ಅಮೇರಿಕದಲ್ಲಿ ಈ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿಕೊಡುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಬಗ್ಗೆ. ಈ ಪೋಸ್ಟರ್ ಸುಮಾರು ಆರು ಅಡಿ ಎತ್ತರ, ಮೂರ್‍ನಾಲ್ಕು ಅಡಿ ಅಗಲವಿದ್ದಿರಬಹುದು. ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಅಲ್ಲೇ ಕಾರು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದೆನಾದ್ದರಿಂದ ಈ ಪೋಸ್ಟರನ್ನು ಗಮನವಿಟ್ಟು ನೋಡಲು ಅನುಕೂಲವಾಯಿತು.

ಈ ಪೋಸ್ಟರ್ ಭಾರತದಲ್ಲೇ ಮುದ್ರಣವಾದದ್ದು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಯಾವ ಸಂಶಯವೂ ಬರಲಿಲ್ಲ, ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೇ ತಟ್ಟನೆ ಹೇಳಿಬಿಡಬಹುದಾಗಿತ್ತು - ಆ ಪೋಸ್ಟರ್‌ನ ಮೇಲೆ ಮುದ್ರಿಸಿರುವ ವಿಷಯಗಳಿಂದಲ್ಲ, ಅದರ ವಿಷಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ಮುದ್ರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದಾಗಿ. ಹಲವಾರು ತಪ್ಪುಗಳಿದ್ದವು: ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ನಡೆಯುವ ಊರಿನ ಹೆಸರು, ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಫಾರ್ಮ್ಯಾಟ್, ಕಾಮ (ಅರ್ಧ ವಿರಾಮ), ಪೂರ್ಣ ವಿರಾಮಗಳ ಅನಗತ್ಯ ಬಳಕೆ, ಸ್ಪೇಸಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಕನ್‌ಸಿಸ್ಟೆನ್ಸಿ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು, ಫಾಂಟ್‌ಗಳ ಬಳಕೆ ಸಮವಿಲ್ಲದಿದ್ದುದು, ಇತ್ಯಾದಿ, ಇತ್ಯಾದಿ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಪೋಸ್ಟರ್‌ನ ಗುಣಮಟ್ಟ ನೂರರಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಇಪ್ಪತ್ತೇ ಎನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಇತ್ತು.

ನಾನು ಭಾರತೀಯರ ಉತ್ಕೃಷ್ಟತೆಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯ (quality conept) ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಗಹನವಾಗಿ ಆಲೋಚಿಸಿದ್ದೇನೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ವಸ್ತುವಿನ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯೇ ಇಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಕಡಿಮೆ ಎನ್ನಬಹುದೇನೋ. ಯಾವುದಾದರೂ ವಸ್ತುವೊಂದನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದರೆ ಅದರ workmanship ನೋಡುತ್ತೇವೋ ಇಲ್ಲವೋ? ಹಾಗೇ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಸ್ತುವೂ ಒಂದೇ ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿಯನ್ನು ಬಿಡುವಾಗ, ಅಥವಾ ಅಂಗಡಿಯನ್ನು ತೊರೆಯುವಾಗ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ರೀತಿಯ inspectionಗೆ ಒಳಪಡಲೇಬೇಕಲ್ಲವೇ? ಈ quality check ಒಂದೇ ಗ್ರಾಹಕ ನಿರ್ಧಾರಿತವಾಗಬಹುದು ಅಥವಾ ಆಯಾ ಅಂಗಡಿ/ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿಯೇ ಒಂದು ಮೊದಲೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡರ್ಡ್‌ನ್ನು ಇಟ್ಟು ಅವುಗಳ ಉತ್ಪನ್ನವನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು. ಹೀಗಿದ್ದಾಗ್ಯೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ಕಳಪೇಯೇಕೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ, ನಿಮಗೇ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ.

ಈಗ ಪೋಸ್ಟರ್ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಬರೋಣ: ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಅಮೇರಿಕದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರೋದು, ಆದರೆ ಪೋಸ್ಟರ್ ಮುದ್ರಿತವಾದದ್ದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಹೆಸರು ಮತ್ತಿತರ ಸ್ಥಳೀಯ ದೋಷಗಳನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡೋಣ. ಆದರೆ ಈ ಪೋಸ್ಟರ್‌ನ್ನು ಮಾಸ್ ಪ್ರೊಡಕ್ಷನ್ ಮಾಡುವ ಮೊದಲು ಯಾರಾದರೊಬ್ಬರು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿರಬೇಕಲ್ಲ, ಅದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿರಬಹುದೇ? ಅಥವಾ ಆ ರೀತಿಯ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಒಳಪಡದೇ ಹಾಗೇ ಹೊರಬಂದಿರಬಹುದು! ಕನ್ನಡದ ಪೋಸ್ಟರ್‌ಗಳು, ಬ್ಯಾನರ್‌ಗಳು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಮುದ್ರಣಗೊಂಡಾಗ ದೋಷಗಳು ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಇದು ಬರೀ ಪೋಸ್ಟರ್‌ಗಷ್ಟೇ ನಿಲ್ಲದು, ಕ್ಯಾಸೆಟ್ಟಿನ ಕವರ್‌ಗಳೂ, ಸಿನಿಮಾ ಟೈಟಲ್‌ಗಳೂ, ಎಲ್ಲವೂ ಈ ದೋಷಕ್ಕೆ ಒಳಪಡುವವೇ ('ಭಾವ ಸಂಗಮ' ಅನ್ನೋ ಆಸೆಯಿಂದ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ಟನ್ನು ಕೊಂಡರೆ ಅದರ ಟೈಟಲ್ 'ಬಾವ ಸಂಗಮ'ವೆಂದು ಮುದ್ರಿತವಾದದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ ರಸಭಂಗವಾದಂತೆ). ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ಕನ್ನಡೇತರ ಕೆಲಸಗಾರರು ಮಾಡಿರುವ ತಪ್ಪು ಎಂದು ಒಂದೇ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ತಳ್ಳಿಹಾಕುವುದನ್ನು ನಾನು ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ. ಆದರೆ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಇಂಗ್ಲೀಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಮುದ್ರಿತವಾದ ಪೋಸ್ಟರ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗಾದರೆ ತಪ್ಪುಗಳು ಹೇಗೆ ನುಸುಳಿದವೆಂದು ನೀವು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರಬಹುದು - ಅದಕ್ಕೂ ಕಾರಣವಿದೆ, ಅದನ್ನು ಮುದ್ರಿಸಿದವರು, ತಯಾರಿಸಿದವರಿಗಷ್ಟು ಓದು ಬರಹ ಬಾರದು ಎಂದು. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಅಲ್ಲೇ ಇರೋದು ಸಮಸ್ಯೆ: ಈ ಪೋಸ್ಟರ್ ಮುದ್ರಿಸೋ ವಿಷಯವನ್ನೇ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ, ಈ ಪೋಸ್ಟರ್‌ನ ಲೈಪ್ ಸೈಕಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರಿಗೆಲ್ಲ ಸರಿಯಾದ ಶಿಕ್ಷಣವಾಗಲೀ, ತರಬೇತಿಯಾಗಲೀ ದೊರಕಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಇವತ್ತಿಗೂ ನಮ್ಮೂರಿನ ಕಾರ್ಪೆಂಟರುಗಳು ಕಿವಿ ಮೇಲೆ ಪೆನ್ಸಿಲ್ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಓಡಾಡುತ್ತಾರೆಯೇ ವಿನಾ ಕಾರ್ಪೆಂಟರಿ ಬಗ್ಗೆಯಾಗಲೀ, ಮರಮುಟ್ಟುಗಳ ಬಗ್ಗೆಯಾಗಲೀ ಒಂದು ದಿನವೂ ಕಲಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ಮಾಡರು. ಬಡತನದ ಶಾಪಕ್ಕೋ, ಅಥವಾ ಸಮಾಜದ ವಿಕೋಪಕ್ಕೋ ಸಿಕ್ಕು ಬ್ಲೂ ಕಾಲರ್ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಪರಾಧವಲ್ಲ, ಆದರೆ ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳು ಆಯಾ ಫೀಲ್ಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಯೂ ಆ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ, ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳುವ, ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಕಲಿತು ಮುಂದೆ ಹೋಗುವ, ಇರುವ ಪ್ರಾಸೆಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪಡಿಸುವ, ಹೊಸತಾಗಿ ಏನಾದರೊಂದನ್ನು ಕಂಡು ಹಿಡಿಯುವ, ಹೊಸತರ ಬಗ್ಗೆ ಆಲೋಚಿಸುವ ಯಾವ ಒಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೂ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ಹೆದರಿಕೆ ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಜಾತಿಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೋ, ಅಪ್ಪ ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸವೆಂದೋ, ಟೈಮಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಿತೆಂದೋ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರುವುದು ಸಹಜ. ಆದರೆ ಅದರಲ್ಲೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತೇವೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿ, 'ಪ್ರೊಫೆಷನಲ್ಸ್' ಆಗುತ್ತೇವೆಂದಾದ ತಕ್ಷಣ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಿಂದೆ ಸರಿದು ಯಾರೂ ಯಾಕೆ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ - ಆ ರೀತಿ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಪರಿಸರವೂ ಯಾಕೆ ಹುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲವೋ?

When was the last time you complained in a restaurant about the quality of the food served or cleanliness?

ನೋಡಿದಿರಾ ಎಲ್ಲಿಂದ ಎಲ್ಲಿಗೆ ವಿಷಯ ಬಂತು? ಈ ಕ್ವಾಲಿಟಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದರೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಹೊತ್ತಿಗೆಯನ್ನೇ ಬರೆಯಬಹುದು. ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಈಗ ಇಲ್ಲಿಗೇ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ ಆದರೆ ಘಂಟಾಘೋಷವಾಗಿ ಈ final comment ಮಾಡಿದ ನಂತರ: ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ವಸ್ತುಗಳ ಉತ್ಕೃಷ್ಟತೆಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಕಡಿಮೆ - ಈ ಮಾತು ಎಲ್ಲ ಸ್ತರಗಳಲ್ಲೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ: ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಹಲವಾರು ಕೊಟ್ಟರೂ, ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಪ್ರಾಸೆಸ್ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೂ ಅದನ್ನು ನಾವು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ನಮಗೇ ನಾಚಿಕೆ ಆಗಬೇಕು.

(ವಿ.ಸೂ: ಈ ಕ್ವಾಲಿಟಿಯ ಕಾಮೆಂಟ್ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ತಯಾರಾಗುವ, ಮಾರ್ಪಾಡಾಗುವ ಸಾಫ್ಟ್‌ವೇರ್‌ಗೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತೆ!)