ಓಟವೇ ಗುರಿಯೇ, ಗಡಿಯಾರ ದೇವರೇ ನಿನಗೆ...

ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗುವಾಗ 'ಟೈಪ್‌ರೈಟಿಂಗ್ ಕ್ಲಾಸ್‌ಗೆ ಸೇರಿಕೋ ಮುಂದೆ ಅನುಕೂಲವಾಗುತ್ತದೆ' ಎಂದು ಯಾರೋ ಹೇಳಿದ್ದರೆಂದು ನಾನೂ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ - ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲೀಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಜ್ಯೂನಿಯರ್ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿದ್ದೆ. ಆಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಜನ ಟೈಪ್‌ರೈಟಿಂಗ್ ಕೋರ್ಸು ಮುಗಿಸೋರು, ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಮಂದಿ ಮುಂದೆ ಶಾರ್ಟ್‌ಹ್ಯಾಂಡ್ ಕೂಡಾ ಮಾಡೋರು, ಆದರೆ ನಾನು ಜ್ಯೂನಿಯರ್ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಗೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದೆ.

ನಾನು ಕಲಿತ ಟೈಪ್‌ರೈಟಿಂಗ್ ಕಲೆ (ಅಥವಾ ವಿದ್ಯೆ) ನನಗೆ ಬಹಳ ಅನುಕೂಲಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದೆ - ಸಾಗರ, ಶಿವಮೊಗ್ಗ, ಬನಾರಸ್, ಮದ್ರಾಸ್ ಮುಂತಾದೆಡೆಯಲ್ಲಾ ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ೪೦ ಪದಗಳನ್ನು ಟೈಪ್ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳೋದೇ ನನಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲದೇ ಯಾವಾಗಲೂ ಜೋರಾಗಿ ಮಾತನಾಡುವವರ ವಾದವೇ ಗೆಲ್ಲೋ ಹಾಗೆ, ಅಂದಿನ ಡಾಸ್, ಯುನಿಕ್ಸ್ ಆಪರೇಟಿಂಗ್ ಸಿಸ್ಟಮ್‌ನಲ್ಲಿ 'ಜೋರಾಗಿ ಟೈಪ್ ಮಾಡುವವನೇ ಜಾಣ' ಎಂಬ ಸ್ಟ್ರಾಟೀಜಿಕ್ ಅಡ್ವಾಂಟೇಜ್ ಕೂಡಾ ನನಗೆ ಬಂದಿತ್ತು. ಅಲ್ಲದೇ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಹೇಳೋದಾದರೆ, ನಾನು ಇಲ್ಲಿಯ ಮ್ಯಾನೇಜ್‌ಮೆಂಟ್ ತರಗತಿಯ ಪೇಪರ್‌ಗಳನ್ನು ತಯಾರು ಮಾಡುವಾಗಲೂ ನನ್ನ ಟೈಪಿಂಗ್ ಸ್ಪೀಡ್ ನನ್ನ ಕೈ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಿಲ್ಲ, ಉಳಿದವರಿಗೆ ಒಂದು ಪೇಪರ್‌ನ್ನು ಬರೆಯಲು (ಟೈಪ್ ಮಾಡಲು) ನಾಲ್ಕು ಘಂಟೆ ಬೇಕಾಗುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನನಗೆ ಕೇವಲ ಒಂದು ಘಂಟೆ ಸಾಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

***

ಕಳೆದ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಕ್ರಾಂತಿಯೇ ನಡೆದು ಹೋಗಿದೆ. ಇಂದು ನನಗಿರುವ ಹಲವಾರು ಇ-ಮೇಲ್ ಅಕೌಂಟುಗಳೂ, ಇನ್ಸ್ಟಂಟ್ ಮೆಸ್ಸೇಜಿಂಗ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೂ, ನನ್ನನ್ನು ತಲುಪುವ ಥರಾವರಿ ಟೆಕ್ಸ್ಟ್ ಸಂದೇಶಗಳೂ ಇತ್ಯಾದಿ ನನ್ನನ್ನು ಹೈರಾಣಾಗಿಸಿವೆ. ಇಷ್ಟು ವೇಗವಾಗಿ ಟೈಪ್ ಮಾಡುವ ನನಗೇ ಹೀಗಾದರೆ ಇನ್ನು ಕೀ ಬೋರ್ಡ್ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಟೈಪ್ ಮಾಡುವ ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳು ಅದು ಹೇಗೆ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ 'ಮೆಸ್ಸೇಜಿಂಗ್' ಅಗತ್ಯಗಳಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತಾರೋ ಎಂದು ಹೆದರಿಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ, ಇಂದು ನಮ್ಮ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಯಾರನ್ನು ಕೇಳಿದರು ದಿನಕ್ಕೆ ಕೊನೇ ಪಕ್ಷ ಒಂದು ನೂರು (ಅಫಿಷಿಯಲ್) ಇ-ಮೇಲ್ ಬರೋದು ಗ್ಯಾರಂಟಿ, ಇನ್ನು ಅವುಗಳನ್ನು ಓದಿ, ಓದಬಾರದವುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿ, ಅದರ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಕಾರ್ಪೋರೇಟ್ ಕುತ್ತಿಗೆ ಪಟ್ಟಿಗಳಲ್ಲೊಂದಾಗಿರೋ ಇನ್ಸ್ಟಂಟ್ ಮೆಸ್ಸೇಜ್‌ಗಳ ವೇಗಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಉತ್ತರ ಕೊಡುವುದರಲ್ಲಿ ದಿನವೇ ಮುಗಿದು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಎಷ್ಟೋ ದಿನ ಹೀಗೇ ಹಲವಾರು ಮೆಸ್‌ಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವಾಗ, ದಿನದ ಇಪ್ಪತ್ತು ಪರ್ಸೆಂಟ್ ಕೆಲಸವೂ ಇನ್ನೂ ಮುಗಿಯದಿರುವಾಗ ಸಂಜೆ ಐದು ಘಂಟೆ ಆಗಿ ಹೋಗಿ ಒಂದು ಕಡೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವ ತವಕ ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ನಾಳಿನ ಡೆಲಿವರೆಬಲ್ ಇವುಗಳ ನಡುವೆ ಮನಸ್ಸು ರೋಸಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ, ಆಫೀಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಲೇಟ್‌ಆಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಯೋ, ಇಲ್ಲಾ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಮನೆಯಿಂದ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಆಗ ಬೇಕಾದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸುವುದು ನಾರ್ಮ್ ಆಗುತ್ತದೆ.

***

ನಾನು ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಅಮೇರಿಕದಿಂದ ೧೯೯೮ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ (ಹಲವಾರು ಬಣ್ಣಗಳನ್ನು ಬಳಿದುಕೊಂಡು) ಹೋಗಿದ್ದೆ, ವಿದೇಶದಿಂದ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಹೋದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಗುವಂತೆ (ಮೊದಮೊದಲು) ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಬದಲಾದಂತೆ ಕಂಡು ಬಂದಿದ್ದರು - ಆದರೆ ಬದಲಾದವನು ನಾನಾಗಿದ್ದೆ. ಕೈ ತುಂಬಿ ಮಿಕ್ಕುವಷ್ಟು ಕಾಸು ತುಂಬಿದ ಅಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ನನ್ನ "ವಿದೇಶೀ ಸ್ಟೇಟಸ್" ನನ್ನನ್ನು ಓರಗೆಯವರಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನವನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದಲೋ ಏನೋ ನಾನು ಯಾರ ಮಾತನ್ನೂ ಕೇಳುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಕಾಣುತ್ತೆ. ಸುಮಾರು ಮೂರು ವಾರಗಳ ರಜಾ ದಿನಗಳು ಮುಗಿಯುತ್ತಾ ಬಂದಂತೆ ಹಾಗೂ-ಹೀಗೂ ಲೋಕಾಭಿರಾಮವಾಗಿ ಹರಟುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದು ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಕೇಳಿದೆನೆಂತಲೋ ಅಥವಾ ಮತ್ಯಾವುದೋ ಕಾರಣದಿಂದ ನನ್ನ ಅಕ್ಕನ ಮಗಳು ಹೇಳಿದಳು 'ಮಾಮ, ನೀವು ಮೊದ್ಲೆಲ್ಲ ಕನ್ನಡ ಎಷ್ಟೊಂದು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇದ್ರಿ, ಆದ್ರೆ ಈಗ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಪದ ಜಾಸ್ತಿ ಬಳಸೋದಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದೀರ, ಬಂದ ಮೊದಲಲ್ಲಿ ನಮಿಗೆಲ್ಲ ಇಂಗ್ಲೀಷ್‌ನಲ್ಲೇ ಬೈತಿದ್ರಿ ಆದ್ರೆ ಈಗ ಬಯ್ಯೋದಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡ ಬಂದಿದೆ...' ಎಂದು ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿ ಹೋದಳು - ಆಗ ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿದ ಲೈಟ್ ಬಲ್ಬು ಇನ್ನೂ ಆರಿಲ್ಲ!

ಮುಂದೆ ೨೦೦೧ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಮಾತನಾಡಿಸಲೆಂದು ಜನತಾದಳ ಪಾರ್ಟಿ ಪ್ರೆಸಿಡೆಂಟೂ, ಮೈಸೂರು ಬ್ಯಾಂಕಿನ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ರೂ, ನನ್ನ ಅಣ್ಣನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ ಶಿಕ್ಷಕ ಮಿತ್ರರು ಹಲವಾರು ಜನ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ಅವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ನನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೀಷ್‌ನಲ್ಲೇ ಮಾತನಾಡಬೇಕೆಂದು ಹಟ ತೊಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆಂದೋ ಅಥವಾ ಮತ್ಯಾವುದೋ ಕಾರಣಗಳಿಗೆ ಅವರು ಹಿಡಿದು-ಹಿಡಿದು (ನನಗೆ ಹಿಂಸೆ ಎನ್ನಿಸುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ) ಇಂಗ್ಲೀಷ್‌ನಲ್ಲೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಆದರೆ ನಾನು ಸಾವಕಾಶವಾಗಿ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿಯೇ ಉತ್ತರಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು 'ಅಮೇರಿಕದಲ್ಲಿದ್ದೂ ಎಷ್ಟೊಂದು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಮಾತಾಡ್ತಾರೆ!' ಎಂದು ನನ್ನ ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಕಾಂಪ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು - ಅದು ನನ್ನ ಅಣ್ಣನಿಗೆ ರುಚಿಸದೇ 'ಅವರು ಇಂಗ್ಲೀಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿದ್ರೆ ನೀನು ಇಂಗ್ಲೀಷ್‌ನಲ್ಲೇ ಉತ್ತರ ಕೊಡಬೇಕಪ್ಪಾ!' ಎಂದು ನನಗೆ ಪರ್ಸನಲ್ ಆಗಿ ಹೇಳಿದ್ದ.

ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಲೈಟ್ ಬಲ್ಬು ಆರಿ ಹೋಗದಿದ್ದುದರಿಂದಲೋ ಏನೋ ನನ್ನ ಅಕ್ಕನ ಮಗಳು ಈ ಬಾರೀ ಯಾವ ಕಾಮೆಂಟನ್ನೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ, ನಾನು ಕೇಳಲೂ ಇಲ್ಲ!

***

ಇವು ಇಂದು ನಡೆದ ತಾಜಾ ವಿಚಾರಗಳು:
೧) ಸುಮಾರು ಎಂಟು ಘಂಟೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಆಫೀಸ್‌ನ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿ ಒಬ್ಬಳಿಗೆ ಇನ್ಸ್ಟಂಟ್ ಮೆಸ್ಸೇಜ್ ಕಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ, ನಾನು ಟೈಪ್ ಮಾಡ ಬೇಕಾಗಿದ್ದುದು 'I will update...' , ಆದರೆ 'update' ಎಂಬ ಪದದ ಬದಲಿಗೆ 'I will updated...' ಎಂದು ಒಮ್ಮೆ ಬರೆದೆ. ನನ್ನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಆಕೆಗೆ ಬರೆದೆ 'I mean update...' ಎಂದು ಬರೆಯುವ ಬದಲಿಗೆ 'I mean updated...' ಎಂದು ಬರೆದೆ, third time is the charm ಅನ್ನೋ ಹಾಗೆ, ಇದನ್ನು ಸರಿ ಮಾಡಲು ನಾನು ಮೂರು ಭಾರಿ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಬೇಕಾಯಿತು. ಪದಗಳನ್ನು ಟೈಪ್ ಮಾಡಿ ಎಂಟರ್ ಒತ್ತುವಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕಾದ ಯಾವ ಕಂಟ್ರೋಲ್‌ಗಳೂ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿಲ್ಲ. ಸುಮಾರು ೨೦ ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ವಿಂಡೋಗಳನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ ಬರುವ ಇ-ಮೇಲ್, ಇನ್ಸ್ಟಂಟ್ ಮೆಸ್ಸೇಜ್‌ಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಟ್ಟವರಿಗೆ ನನ್ನ ಕಷ್ಟ ಅರ್ಥವಾದೀತು. ಹಾಗೆಯೇ 'her' ಎಂದು ಬರೆಯುವಲ್ಲಿ 'here' ಆಗೋದೂ, 'PC' ಎಂದು ಬರೆಯುವಲ್ಲಿ 'PCD' ಆಗೋದೂ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ 'whether' ಎಂದು ಬರೆಯುವಲ್ಲಿ 'weather' ಆಗೋದೂ, 'week' ಎಂದು ಬರೆಯುವಲ್ಲಿ 'weak' ಆಗೋದೂ ಇವೆಲ್ಲಾ ಮಾಮೂಲಿಯಾಗಿವೆ.

೨) ಸುಮಾರು ಎಂಟೂವರೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಪರಿಚಯವಾಗಿರದ ನೆಟಿಜನ್ ಒಬ್ಬರಿಗೆ ನಾನು ಕಳಿಸಿದ ಇ-ಮೇಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಲ್ಯಾಂಗ್ ಬಳಸಿದ್ದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರವಾಗಿ ಇ-ಮೇಲ್ ಒಂದು ಬಂದಿತ್ತು - ಅವರಿಗೆ ಆ ಪದ/ವಾಕ್ಯ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲವೆಂದೂ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಹಾಗೆ ಮಾಡಬೇಡವೆಂದೂ ನಯವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದ್ದರು. ಮಾತುಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಶಿಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಪಾಲಿಸಬೇಕಾದದ್ದು ನನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯ, ನನಗೆ ದಿನದಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ಪದಗಳನ್ನು ಟೈಪ್ ಮಾಡುವ ಅಗತ್ಯವಿರೋದಕ್ಕೆ, ನಾನು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಗೋ ಬಂದು ಏನೇನೋ ಕಲಿತದ್ದಕ್ಕೆ ಅವರೇಕೆ ಬಲಿ ಪಶುಗಳಾಗಬೇಕು, ಅವರೇಕೆ crap ಅನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇದರಿಂದ ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿನ ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಬಲ್ಬಿನ ಪ್ರಕಾಶ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು.

***

ಸರಿ, ನಾನೇ ವೇಗವಾಗಿ ಟೈಪ್ ಮಾಡುವವನು, ನಾನೇ ವ್ಯಸ್ಥ (busy) ನೆಂದು ಕೊಂಡು ಬೀಗುತ್ತಿದ್ದವನಿಗೆ ೨೦೦೫ ರ ಜೂನ್ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಲೀಡರ್‌ಶಿಪ್ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ ಒಂದರ ಆಡಿ ನಮ್ಮ ಸೀನಿಯರ್ ಡೈರೆಕ್ಟರ್ ಒಬ್ಬರನ್ನು ಒಂದು ದಿನದ ಮಟ್ಟಿಗೆ shadow ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶ ದೊರೆಯಿತು. ಆ ಮಹಾನುಭಾವನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ೮ ಘಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ಬಹಳಷ್ಟನ್ನು ಕಲಿತುಕೊಂಡೆ - ನನ್ನ ಕೆಲಸವೇ ಕಷ್ಟವೆಂದುಕೊಂಡರೆ, ಆತನ ಕೆಲಸ ನನ್ನದಕ್ಕಿಂತ ೧೦ ಪಟ್ಟು ಕಷ್ಟದ ಕೆಲಸವಾಗಿತ್ತು, ಆತನಿಗೆ ನನಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಇ-ಮೇಲ್, ಇನ್ಸ್ಟಂಟ್ ಮೆಸ್ಸೇಜುಗಳು ಬರುತ್ತಿದ್ದವು. ಆದರೆ, ಇವುಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಅನುಕೂಲವಾಗಲೆಂಬಂತೆ ಈ ಡೈರೆಕ್ಟರ್ ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ೧0೦ ಪದಗಳನ್ನು ಟೈಪ್ ಮಾಡಬಲ್ಲವನಾಗಿದ್ದ! (ಇಲ್ಲಿ ಯಾವ ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆಯೂ ಇಲ್ಲ). ಆತನ ಶಾಲಾ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ಯಾವುದೋ ಪಬ್ಲಿಷಿಂಗ್ ಹೌಸ್‌ಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ! ನಾನು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ೪೦ ಪದಗಳನ್ನು ಪೋಣಿಸುವವನು, ಆದರೆ ಇವರು ನನಗಿಂತಲೂ ಮೂರು ಬಾರಿ ವೇಗದವರು.

ಹೀಗೆ ಇಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳು ಎದುರಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಉರಿಯೋ ಬಲ್ಬಿನ ಪ್ರಕಾಶ ಹೆಚಾಗುತ್ತಲೇ ಇದೆ, ಆದರೆ ಹೀಗೆ ಒಂದು ದಿನ ವೋಲ್ಟೇಜ್ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬರ್ನ್ ಆಗದಿದ್ದರೆ ಸಾಕು!

***

ನಿಸ್ಸಾರ್ ಅಹ್ಮದ್‌ರ 'ತರುಣ ಮಿತ್ರನಿಗೆ...' ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ - 'ಓಟವೇ ಗುರಿಯೇ, ಗಡಿಯಾರ ದೇವರೇ ನಿನಗೆ...' ಎನ್ನುವ ಪಂಕ್ತಿಗಳು ಎಂದಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಜ್ವಲತೆಯಲ್ಲಿ ಅನುರಣಿಸತೊಡಗುತ್ತವೆ.