ಸುಬ್ಬನೂ ಎಲೆಕ್ಷನ್ನಿಗೆ ನಿಲ್ತಾನಂತೆ!

’ಯಾಕೋ ಸುಬ್ಬ, ಒಂಥರಾ ಇದೀಯಾ ಇವತ್ತು!’ ಎಂದು ಈ ಸಂಜೆ ಅವನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೂಡ್ಲೇ ಕೇಳಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು ನಿಜ. ಅವನ ಮುಖ ನೋಡಿದ್ರೆ ಇನ್ನೇನು ಇವತ್ತೋ ನಾಳೆಯೋ ಅವನೇ ಸಾಯ್ತಾನೇನೋ ಅನ್ನೋ ಹಾಗಿದ್ದ.

’ಏನಿಲ್ಲ...’ ಎಂಬ ಚಿಕ್ಕದಾದ ಬೇಸರದ ಉತ್ತರ ಮತ್ತೇನೋ ಇದೆ ಕೆಣಕು, ಕೇಳು ಎಂದು ನನ್ನನ್ನು ಪುಸಲಾಯಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

’ಅದೇನ್ ಇದ್ರೂ ನನ್ನ ಹತ್ರ ಹೇಳೋ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ...’ ಎಂದು ಎಲ್ಲಾ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೂ ಉತ್ತರ ಕಂಡು ಹಿಡಿಯೋನ ಹಾಗೆ ದೊಡ್ಡ ಆಶ್ವಾಸನೆಯನ್ನು ನೀಡಿದೆ, ನನ್ನ ಬಳಿ ಉತ್ತರದ ಬದಲಿಗೆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೇ ಹೆಚ್ಚಿರೋವು ಎಂದು ನನಗೂ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಅರಿವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವನ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ನಾನು ಕೇಳೋ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಉತ್ತರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ ಎಂದು ನನಗೂ ಒಮ್ಮೆ ದಿಗಿಲಾಯಿತು.

ಸುಬ್ಬ ಸಾವಕಾಶವಾಗಿ ಸೋಫಾದಲ್ಲಿ ಕೊಸರಿಕೊಂಡು, ’ನಾನು ಬದಲಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀನಿ ಕಣೋ!’ ಎಂದ. ನನಗೋ ಇವನೇನು ಬದಲಾಗ್ತಾನೆ ಮಹಾ ಎಂದು ಒಮ್ಮೆ ಲೇವಡಿ ಮಾಡೋಣ ಎನ್ನಿಸಿದರೂ ಸುಬ್ಬ ಫೈನಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಚು ಬಿಟ್ಟು ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಸೋಲಲು ಕಾರಣವಾದ ಮಹಮದ್ ಹಫೀಜನ ಥರ ಮುಖ ಗಂಟು ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ, ’ಯಾವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳ್ತಿದ್ದೀಯೋ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ...’ ಎಂದು ಸಾಂತ್ವನವನ್ನು ನುಡಿಯುವಂತೆ ತೋರಿಯೂ ಹೆಚ್ಚು ವಿವರವನ್ನು ಕೇಳಲು ಶುರು ಮಾಡಿದೆ.

ಸುಬ್ಬ ಸ್ವಲ್ಪ ಚೇತರಿಸಿಕೊಂಡು, ’ಏನಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಆಕ್ಸೆಂಟು ಬದಲಾಗಿದೆ, ಇಲ್ಲಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮೂರಿನ ಥರ ಕಾಫಿ ಕುಡುದ್ರೆ ರುಚಿ ಸೇರೋದಿಲ್ಲ ಬಿಸಿ ನೀರು ಕುಡಿದ ಹಾಗಿರುತ್ತೆ, ಅದರ ಬದಲಿಗೆ ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ ಕಾಫಿ ಕುಡುದ್ರೇನೇ ಸಮಾಧಾನ, ಇನ್ನು ಇಲ್ಲಿನ ಚಾನೆಲ್ ಸೆವೆನ್ ನ್ಯೂಸ್ ನೋಡೀ ನೋಡೀ ಬಿಬಿಸಿ ನ್ಯೂಸ್ ಯಾವುದೋ ಬೇರೆ ಗ್ರಹವೊಂದರ ಸಮಾಚಾರವನ್ನು ಭಿತ್ತರಿಸುವಂತೆ ಕಾಣ್ಸುತ್ತೆ...’ ಎಂದು ಇನ್ನೇನನ್ನೋ ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾ ಅವನ ರೈಲನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದವನಿಗೆ ನಾನು ಮಧ್ಯೆ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿ ತಡೆಯೊಡ್ಡಿದೆ,

’ಎಲಾ ಇವನಾ, ಟೂರಿಸ್ಟ್ ಅಂತ ಬಂದೋನ್ ನೀನಪಾ, ನೀನೇ ಹಿಂಗಂದ್ರೆ?!’

’ಟೂರಿಸ್ಟ್ ಅಂತ ಏನೋ ಬಂದಿದ್ದೀನಿ, ಅದು ವೀಸಾ-ಟಿಕೇಟ್ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮಾತ್ರ, ನಾನು ಎಲ್ಲ್ ಹೋದ್ರೂ ಅಲ್ಲಿನ ಸ್ಥಿತಿ-ಗತಿ ಬಗ್ಗೆ ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದು ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇದೆಯಲ್ಲಾ? ನಾನು ಅಲ್ಲಿದ್ರೆ ಮಳೆ-ಬೆಳೆ ಹೆಂಗಾಗುತ್ತೇ ಈ ವರ್ಷಾ ಅಂತ ಮುಗಿಲ್ ನೋಡ್ತೀನಿ, ಇಲ್ಲಿ ಬಂದ ಮೇಲೂ ಫಾರ್ಮರ್ಸ್ ಆಲ್ಮನ್ಯಾಕ್ ಓದ್ತೀರೋದನ್ನ ನೀನೇ ನೋಡಿದ್ದೀಯಲ್ಲಾ? ನಾವು ತೋಟಾ ಮಾಡೋರು ಎಲ್ಲಿದ್ರೂ ತೋಟಾ ಮಾಡೋರೇ - ಅಮೇರಿಕದಲ್ಲಿರಲಿ, ಆಫ್ರಿಕದಲ್ಲಿರಲಿ’ ಎಂದು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಮೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡ.

’ಅದ್ಸರಿ, ನೀನು ಬಂದು ಇಷ್ಟೊಂದು ತಿಂಗಳಾಯ್ತು, ಇವತ್ತ್ಯಾಕೆ ನಿನಗೆ - ನಾನು ಬದಲಾಗಿದ್ದೇನೆ - ಅನ್ನೋ ದಿವ್ಯದೃಷ್ಟಿ ಬಂತೋ?’ ಎಂದು ನಾಟಕೀಯವಾಗಿ ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ,

’ಅದೇ ಬರ್ಮಾ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅರಾಜಕತೆ ಶುರುವಾಯ್ತಲ್ಲಾ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಓದ್ತಾ ಇದ್ದೆ ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕಡೆ, ಊರಿನ್ ನೆನಪು ಬಂತು. ಜೊತೆಗೆ ಇಲ್ಲಿನ ಮಾಧ್ಯಮಗಳನ್ನು ತಿರುತಿರುವಿ ನೋಡಿದ್ರೆ ಇವರಿಗೆ ಬೆಳಗ್ಗಿಂದಾ ಸಂಜೀವರಿಗೂ ಡಾವ್ ಜೋನ್ಸೂ-ನ್ಯಾಸ್‌ಡಾಕೂ ಬಿಟ್ರೆ ಬೇರೆ ಪ್ರಪಂಚಾನೇ ಇಲ್ಲೇನೋ ಅನ್ನಿಸಿ ಬಿಟ್ಟಿತು. ಎಲ್ಲ್ಯಾದ್ರೂ ಚೂರೂ-ಪಾರೂ ಸುದ್ದಿ ಬರತಾವೆ ಇಲ್ಲಾ ಅಂತಲ್ಲಾ...ಆದ್ರೂ ಈ ದೇಶ ಒಂಥರಾನಪಾ...’

ಈಗ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು ಸುಬ್ಬನ ಈ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕಾರಣವೇನು ಎಂದು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದು ನನ್ನ ತಪ್ಪು ಊಹೆಯಾಗಿತ್ತು. ಬದಲಾದ ಬರ್ಮಾದ ಸ್ಥಿತಿಗತೀಗೂ, ತಾನೇ ಬದಲಾಗಿದ್ದೇನೆ ಅನ್ನೋದಕ್ಕೂ ಯಾವ ತಾಳಮೇಳವೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಹೋಗ್ಲಿ, ಪ್ರವಾಸಿಯಾಗಿ ಬಂದವರು ಒಂದೆರಡು ಅಂಶಗಳನ್ನು ಬಳುವಳಿ ಪಡೆದು ಕಲಿಯಬಾರದೇಕೆ, ತಮ್ಮ ತನವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಇತರರದ್ದನ್ನು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬಾರದೇಕೆ ಎಂದು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಮಜಾಯಿಷಿ-ಸಾಂತ್ವನಗಳು ಹುಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಹೇಗೆ ಹೇಳುವುದು ಎಂಬ ಗುಂಗಿನಲ್ಲೇ ನಾನು ಮುಳುಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಅವನ ಈ ಮಾತು ನನ್ನನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸಿತು,

’ಅಮೇರಿಕ ಅನ್ನೋದು ಮಹಾನ್ ಅಲೆ, ಅದು ತನ್ನೊಳಗೆ ಎಂತಹ ಪರ್ವತವನ್ನೂ ಎತ್ತಿ ಹಾಕ್ಕೊಳ್ಳುತ್ತೆ, ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲೋನು, ತನ್ನತನವನ್ನೇ ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡು ಮುಂದುವರೆಯೋನು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಬಲಶಾಲಿಯಾಗಬೇಕೇ ವಿನಾ ದುರ್ಬಲನಾಗಿರಬಾರ್ದು - ಆ ಬಲ ನಮ್ಮಂಥ ತೃತೀಯ ಜಗತ್ತಿನಿಂದ ಬಂದಂತಹವರಿಗೆ ಕಷ್ಟ ಸಾಧ್ಯ. ಹಾಗಾಗಿ ನಮ್ಮತನವನ್ನು ಎಷ್ಟು ಸಾಧ್ಯವೋ ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿನ ವಾತಾವರಣ ಬಹಳಷ್ಟು ಸಹಾಯವನ್ನೇನೋ ಮಾಡುತ್ತೇ, ಆದರೆ ಅವರವರತನವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಮತ್ತಿನ್ನೇನೋ ಬಂದು ನೆಲೆಸಿ ಅಂತಹ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ರೂ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯಲ್ಲಿ ಭೌತಿಕವಾಗಿದ್ರೂ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ವಿಮುಖರಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತೆ’.

ಇವನ್ಯಾವತ್ತಿಂದ ಸಿನಿಮಾ ಪಾಟೀಲನ ಥರ ನಾನ್ ಸ್ಟಾಪ್ ಡೈಲಾಗುಗಳನ್ನು ಶುರು ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಎಂದು ಗೊತ್ತಾಗದೇ ಬಾಯಿಯ ಮೇಲೆ ಬೆರಳಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವಂತಾಗಿತ್ತು ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ. ಆದ್ರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಪುಶ್ ಬ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಇನ್ನೇನಾದ್ರೂ ಧ್ವನಿ ಹೊರಡುತ್ತೋ ನೋಡೋಣ ಎಂದುಕೊಂಡವನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ನಿರಾಶೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿತ್ತು ಸುಬ್ಬನ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ,

ನಾನೆಂದೆ, ’ನೋಡೋ, ಪ್ರವಾಸಿಯಾಗಿ ಬಂದವನಾಗಲೀ, ವಲಸಿಗರಾಗಿ ಬಂದವರಾಗಲೀ ಅವರವರ ನೆಲೆಗಟ್ಟನ್ನು-ಮಿತಿಯನ್ನು ಅರಿತು ಅದರಂತೆ ನಡೆಯಬೇಕೇ ವಿನಾ ಇರೋ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಅರೆದು ಕುಡೀತೀನೀ ಅನ್ನೋದು ಭಂಡತನವಾಗೋದಿಲ್ವೇ?’

ಅದಕ್ಕವನು ಉತ್ತರವಾಗಿ, ’ಭಂಡತನ ಅನ್ನೋದೇನೂ ಅಷ್ಟೊಂದು ಸಮಂಜಸ ಅನ್ಸಲ್ಲ, ನಮ್ಮೊಳಗೆ ನಡೆಯೋ ಬದಲಾವಣೇನ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ಹೇಳ್ದೆ ಅಂತಂದ್ರೆ ಒಪ್ಪಿಕೋಬೋದೋ ಏನೋ’ ಎಂದು ಅಡ್ಡಗೋಡೆಯ ದೀಪ ಇಟ್ಟವರ ಹಾಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ.

ಅವನಿಗೆ ನೋವಾದಲ್ಲೇ ಚುಚ್ಚೋಣವೆಂದುಕೊಂಡು, ’ಈಗ ನನಗೆ ಗ್ಯಾರಂಟಿ ಅನ್ಸಿತು ನೀನು ಬದಲಾಗಿದೀಯಾ ಅಂತ!’ ಎಂದೆ.

ಅವನು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಖುಷಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದವನಂತೆ ಕಂಡುಬಂದು, ’ಆಞ್, ಹೌದಾ...’ ಎಂದು ಇನ್ನೇನನ್ನೋ ಹೇಳಲು ಹೋದವನನ್ನು ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ತಡೆದು,

’ಇನ್ನೇನ್ ಮತ್ತೇ, ನಿನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೋ, ಉತ್ತರಗಳೋ, ನೀನು ನೀಡೋ ಸಮಜಾಯಿಷಿಯೋ...ಇವೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿನ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್‌ಮನ್ನುಗಳ ಥರ ಆಗ್ತಾ ಇವೆ ನೋಡು, ಅವರು ಯಾವತ್ತು ಯಾವ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಉತ್ತರಕೊಟ್ಟಿರ್ತಾರೆ ತಾವು ಹುಟ್ಟಿದಾಗಿನಿಂದ?’ ಎಂದು ಕಿಚಾಯಿಸಿದೆ.

’ಹೌದಾ, ಹಂಗಾಂದ್ರೆ ಊರಿಗ್ ಹೋದೇನೇ ಪುರಪಂಚಾಯ್ತಿ ಎಲೆಕ್ಷನ್ನಿಗ್ ನಿತಗಂಬಿಡ್ತೀನಿ!’ ಎಂದು ತನ್ನೊಳಗಿನ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಕೊಂಡ. ನಾನು ಮುರಾ ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೆಳಕು-ಗಾಳಿಯಾದರೂ ಬರಲಿ ಎಂದು ಕಿಟಕಿ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಎತ್ತಿದೆ, ಈಗಾಗಲೇ ಫಾಲ್ ಬಿದ್ದಿರೋದನ್ನು ಸೂಚಿಸುವಂತೆ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಒಣಗಿದ ಎಲೆಗಳು ಹರಡಿಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಇನ್ನೇನು ಇವತ್ತಿನ ನನ್ನ ಕಥೆ ಮುಗಿಯಿತು ಎಂದು ಡ್ಯೂಟಿ ಪೂರೈಸಿದವನ ಹಾಗೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಸೂರ್ಯ ಜಾರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ.

ನಾನು ’ಎಲೆಕ್ಷನ್ನಿಗೆ ನಿಂತಾರೂ ನಿತಗೋ, ಕೂತಾರೂ ಕೂರು...ಕೊನೆಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಲೋಕಕಲ್ಯಾಣ ಕೆಲ್ಸವನ್ನು ಮಾಡೋದ್ ಮರೀ ಬ್ಯಾಡಾ!’ ಎನ್ನೋ ಮಾತುಗಳು ಅವನದ್ದೇ ಅದ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಸುಬ್ಬನಿಗೆ ಕೇಳಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ.